پنجره های ترک خورده ، گلدونهایی که افتادن کف زمین و خاک تو گلدون همه جا پخش شده  ، صدای گریه ی یه بچه ی تنها ، کوسن های خونی ، قاب عکسای شکسته رو زمین ، کتابهایی که یه بخشیشون سوخته ، پرده های جر خورده ، خونه های خالی... 

این روزا همش همچین تصویرایی تو مغزم رژه میرن ، مخصوصا شبا ؛ شبایی که صدای ماشین های باری که از خیابون اون ور پارک میگذرن تو اتاق میپیچه  ، و وقتایی که تنهام و تو اشپزخونه چایی میخورم !!