دنبال کردن اخبار این روزا تبدیل به عذاب شده .  خیانت مسولا و نبود دارو و گرونی و واکسن فیک و مردن روزی 500 نفر و.... کم بود ، اوارگی و بدبختی و به خاک سیاه نشستن  یه عده انسان همین بغل گوشمون هم بهش اضافه شد . چرا ؟ واقعا چرا ؟؟؟؟ فیلم سقوط چند نفر از هواگیمای امریکا دیدم و بعد پشتش یه پست دیگه که کسانی رو که رفته بودن محکوم کرده بود به خیانت ! و نوشته بود باید میموندن و مقاومت میکردن !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

وقتی انسانی حاضر میشه بیرون هواپیما روی چرخ بشینه و فرار کنه یعنی هنوز امید داره برای زندگی کردن برای ادامه دادن ، یعنی هنوز میخواد بجنگه برای خوشحالی . برای ادمایی که تو خونه های گرم و نرمشون نشستن حرف زدن از مقاومت کار اسونیه . ولی بد تر از سقوط اون سه نفر از هواپیما پناه اوردن به مرزهای ایرانه !! ایرانی که مسولا هنوز نتونستن یه  واکسن برای ملتش وارد کنن ، چجوری میخواد این جمعیت که یه هو هجوم اوردن رو مدیریت کنه ؟

همش فکر میکنم زنا و دخترای بچه ها چه بلایی سرشون خواهد اومد ؟ گاهی فکر میکنم ممکن بود خودم جای یکی از اونا بودم یا شاید در اینده جای یکشون باشم !

خلاصه که روزگار غریبیست نازنین :(