دونه ی هفتاد و یکم

احتمالا خونمونو عوض کنیم  این خونه یکم قدیمیه با یه معماری افتضاح!!!!!!! صاحب قبلی اینجا بنا بوده و طرح خونه رو خودش ریخته و ساخته !!!  خونه ای که طراحش یه بنا بوده ، خودتون تصور کنید چقدر میتونه افتضاح باشه !!!! من همیشه با اینجا مشکل داشتم ولی الان که حرف از رفتن شده ، یکم دلم گرفته . من تو این خونه چشم باز کردم و تمام خاطراتم اینجاست . حیاطمونو دوست دارم  و پنجره ی اتاقم  بهترین بخش این خونه همین پنجره هست . یه پنجره ی قدی که بیشتر از نصف دیوار رو گرفته و رو به حیاطه . جلوش هم یه بالکن هست . پنجره های بزرگ رو دوست دارم . اگه از اینجا بریم ، بیشتر از همه چیز دلم واسه این پنجره تنگ میشه . همینطور درخت خرمالو و درخت انجیر تو حیاط . درخت خرمالو رو هم دوست دارم . تو بهار ، اولین درختیه که جونه میزنه و گل هاش خیلی خوشگلن  تو فصل پاییز منظره ی فوق العاده ای داره !!! مخصوصا وقتی همه ی برگاش میریزن و فقط میوه هاش رو شاخه های خشک میمونن . دیگه واسه چی دلم تنگ میشه؟؟؟ اهان باغچه ی وسط حیاط که توش شب بو میکاریم  مامان هر سال بخاطر من این گلا رو میکاره چون گل شب بو رو خیلی دوست دارم . اواخر بهار ، اوایل تابستون ، صبح زود دور و بر ساعت 6 بوی شب بو ها که توی حیاط میپیچه ، ادمو مست میکنه  دوران دبیرستان ، موقه ی امتحانای خرداد ماه ، تنها دلخوشیم بوی شب بو های تو حیاط بود . بخاطر اونا هم که شده ، صبح ها زود بیدار میشدم 

البته حالا کو تا یه خریدار پیدا بشه ، اینجا رو بفروشیم ، یه زمین بخریم بعد اونجا رو بسازیم !!!!! به نظرم خیلی بعید میاد !!! 

تا اون موقه از بودن تو اینجا لذت میبرم و با خاطرات خوب ترکش میکنم