دونه ی نود و هفتم

دوباره سلام 

باید بگم که این هفته نسبت به هفته های گذشته بسی بهتر بود و حس دلتنگی تا حدودی در وجود اینجانب فروکش کرده بود  با همکلاسی ها هم صمیمی تر شده و بسی خندیدیم  در استخر بارها خفه شدم و چیزی یاد نگرفتم  وضعیتم در والیبال هم وخیم است  

اخه یکی نیست بگه تو رو چه به تربیت بدنی  

دوشنبه شب خاگینه درست کردم و دوستان خوششون اومد و گفتن که اشپزیم خوبه  سه شنبه هم ماکارونی درست کردیم . شب خوبی بود.

امروز بدو بدو رفتم سلف که زود نهارمو بخورم برم به اتوبوس ساعت 1 برسم حالا بماند که به اتوبوس نرسیدم  رفتم سلف دیدم کارت دانشجوییم نیست  گرسنه  برگشتم خوابگاه به امید اینکه کارتمو اونجا باشه ولی نبود  حالا چیکار کنم  

خلاصه منتظر دوستم نشستم که بیاد بریم ترمینال . با اتوبوس ساعت سه اومدیم . چه قدر خوشحالم برگشتم خونه  

بابا لنگ دراز میگفت که اموزش گفته کلاسا تا 26 ام دایر هستن و باید بیاین :| ما هم گفتیم باش تا بیایم  اخر سر گفت که از سه جلسه غیبتتون استفاده کنید . شنبه واسه همتون غیبت میزنم . امروز بعد از کلاس فناوری اومده کلاسمون میگه بچه ها شنبه رو نیاین  ما هم گفتیم قصد نداشتیم بیایم الکی به زحمت افتادین  

 

کاش همه خصوصیاتش مثل بابا لنگ دراز بود  اتفاق سه شنبه خیلی خوشحالم کرد  وای خدا چقدر حال کردم خخخخخخخخخخخخخخخخخخخ 

پ.ن : همین الان کارت دانشجوییمو پیدا کردم  لای کتاب فیزیولوژیم بود 

پ.ن 2: یه مانتو خریدم