دونه ی صد و هیجدهم

یک عدد شاهزاده ی برفی خسته و نیمه دل شکسته و مقداری نا امید براتون مینویسه . 

دیروز 3 ساعت تو اب بودن و خستگیش هنوز از تنم بیرون نرفته . امروز هم از ساعت 6 بیدارم در حالی که دیشب ساعت 2 خوابیدم :((

امروز یکم ناراحت شدم به خاطر خوش خیالی خودم . دوباره داشتم واسه خودم خیال پردازی میکردم ولی متوجه شدم که من کجام و واقعیت کجاست !!!! هیچی هیچوقت اونجور که باید پیش بره ، پیش نمیره.  چه خوش خیال بودم من وقتی فکر کردم به فکرمه . ولش کن ، نمیخوام بهش فکر کنم . .. ولی چجوری میتونم این کارو بکنم وقتی جلوی چشمام داره حرف میزنه .... وقتی صداش تو گوشمه و شبا خوابشو میبینم !!!!! 

دارم از سر کلاس پست میزارم . انگار اینجا نیستم . انگار اینقدر سبکم که میتونم با قاصدکا پرواز کنم !!! از خودم میپرسم من اینجا چیکار میکنم ؟؟ چرا اینجام ؟

پ.ن : امروز امتحان میان ترم دارم :( هیچی هم نخوندم . الان دارم میخونم مثلا ولی هیچی نمیفهمم . امروز کلا تو این دنیا نیستم