دونه ی بیست و هفتم

خب باید بگم که این روزا از دست خودم خیلی ناراحتم . از این بهانه  گیری های الکی و اعصاب خوردکنی هام . یه جورایی دارم خود زنی میکنم . و میدونم که این کارا اصلاااااااااا درست نیست ولی چه میشه کرد؟؟؟؟؟

ترس از تنهایی رو همیشه داشتم . ولی خب این دفعه تنها نموندم اما دفعه های دیگه رو چیکار کنم ؟ باید یاد بگیرم باهاش کنار بیام . 

اصلی ترین دغدغه ی الانم امتحان شناست . کرال پشت و دوچرخه و میخی رو خوب دادم و تا اینجا 8 نمره گرفتم . و 12 نمره هم کرال سینه هست که اوضاعم افتضااااااااااحه .اصلا نمیتونم نقش بگیرم و مهم ترین بخشش هم همین نفس گیریه ! میترسم نتونم شما رو پاس کنم :(( الان دارم از استرس میترکم . 

فکر میکنم یه معجزه میتونه نجاتم بده . 

میخوام خودمو بزنم به بی خیالی و یکم که هرچه پیش است خوش اید . حتی اگه این پیش امد پاس نشدن شنا باشه ! اینجوری زندگی کردن خیلی خیلی خیلی خوبه ولی نمیدونم چرا نمیتونم بیخیالش بشم . ولی تمام سعیمو میکنم . 

امید وارم همه چی خوب پیش بره....