دونه ی دویست و سیزدهم

دیشب ار سقف خراب ارزویم
خاطرات تو چکید
دست های خسته ام بار دگر
عکس لبخندت کشید
چشم هایم جز دو چشم مست تو
چیزی ندید
قطره های شبنمی با اه سرد
روی عکس تو چکید
در تب و تاب خیالت
خنده ای امد پدید
جای خالی نگاهت در کنار پنجره
لرزاند دلم را همچو بید
خاطراتت میچکید و میچکید و میچکید
دست هایم عکس نگاهت میکشید و میکشید و میکشید