دونه ی 162

حماقت هم اتاقی های احمقم به قدری عصبانیم کرده که میتونم تا صبح تو خیابون بدوام و داد بزنم. یک ساله دارم تحمل میکنم این دیونه رو ولی امروز دیگه خیلی زیاده روی کرد منم فرارو بر قرار ترجیح دادم و هر چی تو دلم بود خالی کردم . ولی نمیدونم چرا هنوزم میخام داد و بیداد کنم . و گریه هم میخوام بکنم. نه بخاطر دعوا. 

فردا دوستم میره . میخاد انصراف بده. میره که برنگرده. واسه همین دلم گرفته. خیلی گرفته . 

یه قرص ارام بخش خوردم. امیدوارم موثر باشه. البته موثر که هست فقط اثرش یکم زود تر بیاد تا بتونم بخوابم. حس میکنم سرم داره منفجر میشه