ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 |
تماشا کردن فیلمی که اخرشو میدونی لذت بخش نیست ، غافل گیر نمیشی ، احساساتی نمیشی ، فقط نگاهش میکنی . خوندن کتابی که قصه شو میدونی هم اینجوریه .
تلاش برای اینکه بفهمی تو آینده چه اتفاقی میوفته ، لذت زندگی کردن رو ازت میگیره .
ولی همه ی ما میدونیم اخرش میمیریم ، پس چرا هنوز هم از زندگی لذت میبریم ؟ یعنی وقتی میدونی اخرش میمیری ، چرا زندگی میکنی ؟
ادما هزاران ساله این واقعیتو میدونن و کسی انکارش نمیکنه و همه دارن خودشونو به اب و اتیش میزنن تا زندگی کنن .
جزئیات ، چیزی که برای همه یک سان نیست . در واقع همه یه مسیر رو طی میکنیم و هرکی از یه جایی سر در میاره ولی اخرش به یه جا میرسیم . مثل تنه ی یه درخت خییییلی گنده که همه ی شاخه ها و برگا بهش وصل میشن .
فیلمی که اخرشو دیدی ، قصه ای که صفحه ی اخرشو خوندی میتونه واست جذاب باشه اگه از جزئیاتش خبر نداشته باشی . ولی اگه تکراری باشن ، جذاب نیست ، حوصله سر بره. تا یه جایی میخونی یا میبینی و بعد ولش میکنی .
زندگی ادمایی که جزئیاتشون سرگرم کنندس ، حتی با دونستن اخرش هم جالب و هیجان انگیزه. هر روز منتظر یه اتفاق جدیدن تا ببیننش ولی ادمای معمولی ، هیچ چیز هیجان انگیزی ندارن. تکرا و تکرار وتکرار. مثل کتابی که در نهایت میره اعماق کتابخونه و سال های سال خاک میخوره و اخر سر موریانه ها میوفتن به جونش . شاید هم بین کاغذ باطله ها به یه کارخونه برن و تیکه تیکه شن .
کتابی که هیچکس دوست نداره بخونتش .
فیلمی که هیچکس دوست نداره ببینتش .
زندگی که هیچکس دوست نداره زندگیش کنه .
خوب یعنی قراره ما برای بقیه جالب باشیم؟!
یعنی یه لحظه حس کردم، همین الان باید برم بمیرم با این سطح معمولی بودنم!
نه برای بقیه ، برای خودت. باید از خوندن خودت لذت ببری
ای ام معمولی دارای زندگی معمولی و دارای اینده معمولی تر
می تو :|