خاطرات سمج

یه روزایی هست که اینقدر حالت خوبه ، با,خودت میگی هرگز این روز رو فراموش نمیکنم!  بعد چند سال ، وقتی دفتر خاطراتتو میخونی میبینی ای دل غافل!  همچین روزی هم بوده و خبر نداشتی!!!!  

اماااااا ، امان خاطراتی که میخای فراموششون کنی ؛ مکانیسم عملشون دقیقا مثل اهنگ های سمجه ؛ اهنگی که یه گوشش میوفته ذهنت و هی تکرار میشه  هی تکرار میشه...  این خاطراتم مثل یه تیکه از یه فیلم قدیمی ، شاید گاهی سیاه و سفید ، انگار که نوار اون قسمتش گیر کرده باشه ، هی تکرار میشه... 

خاطرات سمج ، بدترین خوره ی ذهنیه که ادم میتونه داشته باشه...  

البته گاهی خاطرات خوب هم میتونن  همین حس بد رو میدن بهت ؛ وقتی میدونی دیگه تکرار نمیشن.... 

این از اون یکی هم بد تر تره