ترس

مهم نیست بقیه چقدر بهت بگن تو میتونی ، توتو از پسش برمیای ، تو انجامش میدی و....  و بعد از مدتی  ، شاید بخاطر ایجاد حس انگیزه ، از تکنیک های دیگه ای مثل خرد کرنت استفاده کنن و بگن تو هیچی نمیشی ، تو بی عرضه ای تو.....  

ولی.....  اونا نمیدونن انحام ندادن یه کار ، بخاطر بی عرضگی یه نفر نیست ، شاید بخاطر ترسهایی باشه که اینقدر عمیق تو وجودش خونه کردن که نمیتونه از بین ببرتشون ، یا عقده ها و شکست های کودکی که نادیده گرفته شدن ولی تو ضمیر ناخوداگاه تبدیل به یه دیوار بزرگ شدن که شکستنشون کار هر کسی نیست . و تزار تا شاید دیگه... 

بالاخره یه روزی میرسه با ترس هام روبه رو میشم . روزی که از غار تاریک ذهنم خارج میشم ... شاید طول بکشه ولی مطمئنا اون روز میرسه. 

و اون روز  ، یه جشن بزرگ برای خودم میگیرم ، همراه یه جایزه ی خوب  ! شاید خودمو ببرم گردش ، واسش یه کیک و لاته سفارش بدم ، بعد ببرمش خرید..... شاید هم پنجره رو باز کنم و بهش اجازه بدم به دنیای روبه روش لبخند بزنه: )