دونه ی سی و هشتم

یه چیزایی توی سرم هست که هر وقت بهشون پر و بال میدم ، یه حس عجیب پیدا میکنم . برای چند لحظه اونقدر سبک میشم که میتونم با یه برگ توت تو اسمون پرواز کنم . 

یه حس زیبا که عمیقا خوشحالم میکنه . مثل یه نور تو تاریکی ، دنیامو روشن میکنه . مثل قدم زدن تو جنگلای استوایی یا تماشای ستاره ها توی کویر یا نگاه کردن به طلوع افتاب لب ساحل لذت بخشه . 

دلخوشی ها کوچیکی دارم . دلخوشی هایی که هیچکدوم واقعی نیستن ...