دونه ی هفتاد و هشتم

امروز با مامان خانوم رفتیم خونه ی مامان بزرگ . 

مامان داره یه سریال میبینه . فکر کنم معمای شاه باشه . صدای اهنگ "کوچه لر سو سپمیشم "رو شنیدم . چه قدر دوست دارم این اهنگو  نمیدونم چرا ولی هر وقت این اهنگو میشنوم یاد بچگیام میوفتم !!! یاد خونه ی قدیمی مامان بزرگ و اشپزخونه ی کوچیکش که یه پنجره ی گرد روی سقفش داشت . یاد روزایی که وقتی خونش جمع میشدیم همه مون به زور تو اون اشپزخونه ی کوچیک جمع میشدیم انگار جای دیگه ای واسه نشستن نیست !!! وقتایی که مامان بزرگ واسمون چای میریخت و ما بچه ها به بهونه ی چای کلی قند میخوردیم و دلی از عزا در میاوردیم  روزایی که تو باغ پدری مامانم با دختر داییم از صبح تا شب با خاک بازی میکردیم و شب وقتی میخواستیم بریم خونه دوتا موجود خاکستری بودیم که فقط از برق چشمامون میتونستن از در و دیوار تشخیصمون بدن  چه روزایی بود !! 

براتون اهنگشو میزام .  ورژن اصلی با صدای رشید بهبودف یکی دیگه با صدای سالار عقیلی .البته من اولی رو بیشتر دوست دارم . مخصوصا ملودی اول اهنگ 

 رشید بهبودف

سالار عقیلی