دونه ی 147 ام

واقعا در عجبم از ادما. اخه یه ادم تا چه حد میتونه نمک نشناس باشه ؟ تا چه حد میتونه توقع داشته باشه از اطرافیانش ؟ 

خدایا میبینی اخه ؟ تو این روزا که همه شادی میکنن این بنده هات که صدای نمازشون تا هفت تا کوچه اون طرف تر هم میره ، چه قدر عذاب میدن بقیه رو. میخوای با این ادما چیکار کنی؟ نمازشونو میخونن ، روزه شونو میگیرین ولی دل ادمایی که شکستن رو نمیشه شمرد. نامردی هایی که کردن ، حق هایی که خوردن. 

و ادمای بی وفا. ادمایی که تا وقتی براشون نفع داری ، دوروبرتن و وقتی نداری ، قشنگ پشتتو خالی میکنن. انگار اصلا نبودی. 

هعیییی دنیای بدیه. زودتر تموم شه دا . به نظرت اینجوری خوب نیست؟ البته دنیای خودته ، بنده های خودتن ، خودت میدونی.  فقط یه پیشنهاد بود دیگه. ناراحت نشیااااااا