دونه ی 165 ام

به یه نتیجه مهم رسیدم و اونم اینه که زیاد خودمو درگیر ادمای اطرافم نکنم . اگه ادمارو کتابهای نخونده تصور کنیم ، برای من یعنی اینه که نخونمشون . بهتره همونجور بسته بمونن . چون وقتی میبینم نوشته های توش با تصاویر رو جلدش خیلی فرق داره ، یه جوری میشم . پشیمون میشم یا ناراحت میشم یا سردر گم . نمیدونم ، هیچی هست خوب نیست . اصلا خوب نیست . برای آدمی مثل من ، بهتر اینه که فاصله شو با بقیه حفظ کنه .

برم درسمو بخونم

(^_^) یکشنبه 14 خرداد 1396 ساعت 15:22

نظرات 6 + ارسال نظر

بهزاد چهارشنبه 17 خرداد 1396 ساعت 19:44

قیافه ش و جوابت خیلی خوب بود :)))

ممنان :)

دوات چهارشنبه 17 خرداد 1396 ساعت 17:38 http://davaat.in

خب اگر درشون رو باز نکنیم و نخونیمشون که نمی تونیم بفهمیم چطورین . بستگی داره باید ببینی اون ادم دور و برت چه میزان ارزش داره که خودت رو درگیرش کنی یا نکنی.
ولی صلاح مملکت خویش خسروان دانند
هر جوری که فکر می کنی زندگی برات بهتره اونجوری باش

درسته ولی کتابای بی ارزش و میشه راحت بوسید گذاشت کنار ولی آدما اینطور نیستن . نمیشه به سادگی از یه آدم گذشت . هر چی باشه ، اسمش ادمه !

بهزاد سه‌شنبه 16 خرداد 1396 ساعت 05:15

توووو عمرت یه حرف درست حسابی زدی که همین بود :)))

حرفای من همشون درست و حسابی ان . شماها هنوز به اون مرحله نرسیدیم که درکشون کنین