دونه ی 166 ام

طی اتفاقایی که تو چند روز گذشته افتاد ، فهمیدم که من به هیچ وجه ، اصلا و ابدا نباید وارد هیچ رابطه ی  با کسی بشم .منظورم رابطه ی احساسی و عشق و عاشقی و اینجور مسخره بازی هاست . 

چون اصلا نمیتونم خودمو راضی کنم که با یه نفر همچین رابطه ای برقرار کنم . حتی اگه اون ادمو دوست داشته باشم .مثل این میمونه که بدون اینکه شنا بلد باشم خودمو بندازم تو دریا ،یا بدون لباس فضا نوردی خودمو از سفینه پرت کنم بیرون . حس بدی داره واقعا نمیدونم بقیه چجوری ازش لذت میبرن . یه جورایی مثل خود آزادی میمونه . مثل این که خودت عمدی دستتو ببری و  از این کارت لذت هم ببری !  آخه مگه میشه؟ اصلا با عقل جور درنمیاد . 

نظرم در مورد ازدواج هم همینه .در واقع این خیلی خیلی بدتر از اونه :| خب که چی؟ مثلا که چی بشه؟ این یکی اصلاااااااا با عقل جور در نمیاد . به هیچ وجه . ابداااااا 

در حال حاضر هیچ دید مثبتی به این مسائل ندارم