همه ی ادما نیاز دارن یه نفر باشه که یه روزی ، بیاد و بهش بگه :

تکرار غریبانه ی روزهایت چگونه گذشت ؟ وقتی روشنی چشم هایت در پشت پرده های مه الود اندوه پنهان بود ....

همه ی ادما روزای غریبی داشتن که هر روز و هر روز تکرار میشد .