همممم

هی میام  یه چیزایی مینویسم ، بعد پاکشون میکنم و مروگرو میبندم . بعد دوباره میام مینویسم و دوباره پاک میکنم.  

خیلی حرف دارما خیلی ولی نمیدونم چجوری بنویسم .  نمیتونم جمله بندیشون کنم. مثل بچه ای که از دیدن یه منظره خیلی لذت برده ولی نمیتونه توصیفش کنه  . تو این حالت ترجیح میده ساکت بمونه چون میدونه هیچکس نخواهد فهمید اون چی میگه و  چه بسا بهش بخندن و مسخرش کنن.  تو یه همچین حالتی به سر میبرم. اکثر اوغات تو همچین حالتی به سر میبرم. نمیتونم دردمو به بقیه بفهمونم و اونام فکر میکنن که بهونه میگیرم و...  

یادمه تو مدرسه انشام خوب بود . شاید چون خیلی وقته ننوشتم ، نوشتن یادم رفته. 

شاید چون خیلی وقته حرف نزدم ، حرف زدن هم یادم رفته.