امروز یاد گرفتم هیچوقت هیچوقت هیچوقت برای کسی که با قضاوت خودم تشخیص دادم ادم بدیه و از همه جنبه های زندگی و شخصیتش و کارهاش خبر ندارم ، ارزو های بد نکنم . به نظرم حتی اگر کسی به ادم اسیب هم برسونه ناله و نفرین کردن اون ادم کار درستی نیست چون خیلی وقت ، نمیدونم چرا ولی همون نفرین ها و ارزوهای بد به خود ادم برمیگردن . 

مامان من همیشه وقتی کسی اذیتش میکنه یا حس میکنه درحقش ظلم شده ، میگه که میسپرشم به خدا . اگه حق با مه خدا خودش حقمو ازش میگیره و اگه من اشتباه میکنم که دیگه هیچ .

از یه لحاظ هم این میتونه بدترین نفرین باشه ها ولی خب به نظرم اثر منفی تو زندگی ادم نمیزاره !